ماجرا فقط این نبود

زیدی اسمیت فقط ۲۵ سال داشت که با رمان دندان‌های سفید به قله‌های موفقیت ادبی رسید. در این نوزده سالی که از آن رمان گذشته، همواره در کانون توجه بوده و نوشته‌هایش با خودش رشد کرده‌اند. جستارهای او شرح این بلوغ است؛ بازنگریِ دائمی زندگی و شیوه‌ی نوشتن و خواندن، کنجکاوانه نگاه‌کردن به هر مرحله از زندگی و بدیهی ندیدنِ باورهای تثبیت‌شده. او در جستارهایش نه در مقام نویسنده‌ای جاافتاده، که در مقام نویسنده‌ی مشتاق یادگیری، یک مادر درگیرِ ادبیات و یک دورگه‌ی بریتانیایی-جاماییکایی از طبقه‌ی متوسط، بلندبلند فکر می‌کند تا تأملاتش به گفت‌وگویی بینجامند و راه‌های تازه‌تری برایش باز کنند. اسمیت به آزادیِ تفکر و لزومِ ‌در خود نماندن معتقد است، و این‌که بی‌ثباتی در نظر نشانه‌ی باور داشتن است؛ باور به این‌که شاید ماجرا فقط این نباشد، که شاید حقیقت در سویه‌ی دیگری از زندگی باشد.