«امسلمه؛ همدم وحی» نوشتهٔ مرضیه محمدزاده کنکاشی چندجانبه و پژوهشی عالمانه دربارهٔ «امسلمه» یکی از همسران پیامبر اسلام(ص) است. امسلمه از نخستین کسانی است که به همراه نخستین شهیدهٔ اسلام، سمیه مادر عمار یاسر، ایمان آورد. از نخستین مهاجران به حبشه، در سال پنجم بعثت و از نخستین گروه مهاجر به یثرب در سالهای پایانی بعثت است. در مدینةالنبی به همراه همسر بزرگوارش، ابوسلمه، در دفاع از اسلام به قیام برخاستند و ابوسلمه در جنگ بدر و احد در کنار رسول خدا(ص) جنگید و بر اثر زخمی که در جنگ احد برداشت چند ماه بعد به شهادت رسید و امسلمه پس از این همسر وفادار، به همسری رسولالله(ص) مفتخر شد. در غزوات متعددی در کنار ایشان شرکت کرد، خانهاش مهبط وحی شد، وظیفهٔ مادریِ مؤمنان را با رسیدگی به مشکلات مردم به اثبات رساند و پناهگاه بیپناهان و یاور بیچارگان بود.
امسلمه افتخاری از همهٔ اینها بالاتر دارد و آن نقلِ آیهٔ تطهیر و حدیث کساء است. او محبت اهلبیت(ع) را در دل داشت و پس از پیامبر(ص) از حق علی(ع) در جریان سقیفه دفاع کرد، شهادت داد که فدک را رسولالله(ص) به فاطمه بخشیده است، جریان شهادت امام حسین(ع) در کربلا را از قول رسولالله(ص) نقل کرده است و در جریان جنگ جمل کوشید عایشه را از رفتن به بصره و برافروختن آتش فتنه علیه امیرالمؤمنین(ع) بازدارد و چون موفق نشد فرزندش را برای دفاع از حریم ولایت و حقّ یک مظلوم به امیرالمؤمنین علی(ع) تقدیم کرد.
امسلمه، ۵۱۸ حدیث در موضوعهای گوناگون نقل کرده است و در روزگاری سخنان رسول خدا(ص) در فضائل علی(ع) را گفته است که به گفتهٔ امام شافعی «دوستان، از ترس، فضائل علی را که از پیامبر اکرم(ص) شنیده بودند به زبان نمیآوردند و دشمنان، از حسد.»