وقت رفتن

برخی منتقدان سبک نوشتن وینکلر را مانند توماس برنهارت دانسته اند. برنهارت نویسندۀ آلمانی زبان اتریشی است که آثار او را بزرگترین دستاوردهای ادبی بعد از جنگ جهانی دوم دانسته اند. برنهارت در آثارش دائم منتقد تند سبک زندگی و تفکر مردم کشورش اتریش بود. اتفاقی که در رمان وقت رفتن وینکلر هم افتاده است. وقت رفتن شرح حال دهقان زاده ایست که در مزرعۀ پدری زندگی می کند و می بیند که چطور محبت پدر سهم حیوانات و خشونت او سهم بچّه ها می شود. وینکلر در این داستان به عقاید کلیسای کاتولیک، ریاکاری جامانده از دوران فاشیسم و اذهان مخمور و بستۀ روستاییان اتریشی به شدت می تازد. بریده ای از کتاب : پیرمرد می گوید وقتی حدوداً بیست و پنج ساله بودیم موقع پایین آمدن از چراگاه با شافلنشر کشاورز ذوتا از گوسفندهای دیگران را دزدیدیم و بین راه فروختیم. به این ترتیب برای جشن تبرک کلیسا پول گیر آوردیم.