نه آبی نه خاکی

موذنی در این اثر روایتگر خاطرات شهید مرادی در لشکر 17 علی‌بن‌ابی‌طالب‌(ع) است. او در این کتاب از هم‌رزمانش، دوستی‌هایش، صمیمیت و خلوص رزمندگان، شوخی‌ها و خنده‌هایشان، مناجات‌ها و راز و نیازهای خالصانه در تاریکی‌های شب، زیارت امامان معصوم (ع) در خواب و... می‌گوید. همچنین از نبرد تن‌به‌تن با دشمن، مشاهده صحنه شهادت رزمندگان و آموزش‌هایشان در آب و خاک نیز گفته است.

در پایان کتاب نیز نامه­ شهید مرادی به اکبر شاهدی (دوست وی در جبهه‌ و یکی از اعضای گروه تفحص) را می‌خوانیم که با نثری جذاب و بیانی اثرگذار حقایق عبرت‌آموزی را بیان می‌کند؛ حقایقی که آگاهی یافتن نسبت به آنها برای مخاطب ارزشی غیرقابل انکار دارد. در یک کلام باید گفت موذنی در این اثر لحظات نابی از جنگ را بیان می­‌کند که باید آن را خواند.