جان اشتاین بک به علت قدرت داستانهایش در بازنمایی واقعیت توانست نوبل ادبی سال 1962 را کسب کند. مهاجرت و حومه نشینی محوریت داستانهای این کتاب را تشکیل می دهند. داستانهایی که با طنز سیاه روایت شده است. اسد امرایی ترجمۀ این کتاب را به عهده داشته است.